تنوع پلیمری و ساختاری در کیسه های پلاستیکی :
یکی از قدیمی‌ترین و محبوب‌ترین شکل‌های بسته‌بندی، پاکت‌ها هستند. پاکت‌ها برای نگهداری غذا، بسته‌بندی و حمل و نقل کالاها و برای دفع پسماند بکار می‌روند. پاکت پلاستیکی یا پلی‌بگ به عنوان یک نگهدارنده ساخته شده از لایه پلاستیکی نازک و انعطافپذیر تعریف می‌شود که از یک سمت باز است. علیرغم این که می‌تواند هر اندازه داشته باشد با این حال اگر بتواند ۲۵ کیلوگرم (۵۰ پوند) یا بیشتر در خود جای دهد اغلب (گونی، ساک) نامیده می‌شود. این پاکت‌ها از مواد مختلفی ساخته می‌شوند. با این حال پاکت‌های کاغذی و پلی‌الفین بدون شک محبوب‌ترین پاکت‌ها و ارزان‌ترین پاکت‌ها از لحاظ هزینه واحد هستند. بیشتر پاکت‌های پلاستیکی در برابر حرارت درزگیری شده‌اند در حالی که پاکت‌های کاغذی معمولاً با چسب‌ها ترکیب و درزگیری می‌شوند.
پلی‌اتیلن با چگالی بالا (HDPE)
پاکت‌ها اغلب از پلی‌اتیلن با چگالی بالا (HDPE) ساخته می‌شوند. این پلاستیک معمولاً سفید شیری یا نیمه‌شفاف است، مقاومت در برابر سوراخ‌شدگی بالا، نفوذپذیری پایین و مقاومت دمای پایین دارد و انعطاف‌ناپذیرتر و قوی‌تر از LDPE/LLDPE است اما راحت‌تر پاره می‌شود و تمایل به چین‌خوردگی دارد. بیشتر پاکت‌های خرید خواربار و زباله در ایالات متحده از این پلاستیک ساخته می‌شوند. HDPE اغلب به خاطر مقاومت بالا و هزینه پایین آن انتخاب می‌شود.
پلی‌اتیلن با چگالی متوسط (MDPE)
میزان تیرگی و مات بودن پلی‌اتیلن با چگالی متوسط کمتر از HDPE است اما به اندازه LDPE شفاف نیست. پاکت‌های ساخته‌شده از این پلاستیک معمولاً قوی‌تر از LDPE هستند اما خیلی کشیده نمی‌شوند. این نوع پلی‌اتیلن در مقیاس خیلی کوچک‌تر از HDPE بکار می‌رود و اغلب برای پاکت‌های زباله و برای بسته‌بندی مصرف‌کننده بکار می‌رود.
پلی‌اتیلن با چگالی پایین (LDPE)
پلی‌اتیلن با چگالی پایین یا LDPE یک پلی‌الفین خیلی محبوب دیگر است. پاکت‌های ساخته‌شده از این ماده سفیدرنگ یا صاف هستند. LDPE اغلب برای بسته‌بندی‌های مصرف‌کننده بکار می‌رود که در آنها مقاومت به اندازه پاکت‌های نان، روزنامه، غذای منجمد، تولید تازه، لباس خشکشویی و غیره موردنیاز نیست. پاکت‌های ساخته‌شده از این ماده خیلی انعطافپذیر هستند و به سادگی کش می‌آیند و شفاف و براق هستند. آنها همچنین مقاومت پارگی مناسبی دارند و ویژگی‌های حفاظتی مناسبی در برابر رطوبت دارند اما ویژگی‌های حفاظت در برابر گاز متوسطی دارند.
پلی‌اتیلن با چگالی پایین خطی (LLDPE)
پلی‌اتیلن با چگالی پایین خطی ویژگی‌های مشابهی با LDPE دارد و برای کاربردهای مشابه بکار می‌رود. با این حال یک سری تفاوت‌ها وجود دارند که LLDPE را برای برخی کاربرها مناسب‌تر می‌کنند. برای مثال LLDPE برای مقاومت کششی و ضربه بالاتر و درزگیری حرارتی بهتر بکار می‌رود در حالی که LDPE اغلب به خاطر شفافیت بیشتر، سادگی پردازش و براق بودن بیشتر خود بکار می‌رود. کاربردهای مهم شامل پاکت‌های خرید، غذای منجمد، زباله، روزنامه و پاکت‌های مواد غذایی می‌باشند.
پلی‌پروپیلن (PP)
پلی‌پروپیلن (PP) یک ترموپلاستیک با شفافیت بالا، براقیت بالا، مقاومت کششی بالا، مقاومت شیمیایی و حرارتی عالی است. نقطه ذوب بالاتری نسبت به PE دارد که آن را برای کاربردهایی مناسب می‌کند که به استریل‌سازی در دماهای بالا نیاز دارند. همانند PVC نفوذپذیری گاز پایینی دارد یعنی قابل تنفس نیست اما به سادگی آب‌بندی حرارتی می‌شود. پلی‌پروپیلن اغلب برای بسته‌بندی‌هایی غذایی بکار می‌رود که در آنها نفوذپذیری پایین، آب‌بندی حرارتی و شفافیت بالا مهم است یا پاکت‌ها برای آب‌نبات، کلوچه، گیاه، خشکبار و دیگر شیرینی‌ها موردنیاز هستند.
پاکت‌های الفینیک تجزیه‌پذیر
پاکت‌های تجزیه‌پذیر (همچنین پالکت‌های تجزیه‌پذیر توسط اکسیژن یا فرابنفش) اخیراً مورد توجه زیادی قرار گرفته‌اند. این پاکت‌های پلاستیکی اغلب برپایه پلی‌اتیلن تجزیه‌پذیر هستند که شامل مواد افزودنی (ترکیبات فلز انتقالی آلی) و یا مونومرهای تجزیه‌پذیر هستند که باعث می‌شوند پلاستیک هنگام قرارگیری در برابر آفتاب، رطوبت و اکسیژن به آرامی تجزیه شود. با این حال این پاکت‌ها ضرورتاً تحت شرایط کمپوست‌سازی زیست‌تجزیه‌پذیر نیستند زیرا تکه‌های پلاستیکی ممکن است به کربن‌دی‌اکسید و آب تجزیه نشوند یا تجزیه آن چنان آهسته باشد که کمپوست‌سازی قلمداد شود.
پاکت‌های زیستی، زیست‌تجزیه‌پذیر و کمپوست‌پذیر
پاکت‌های زیستی در مقیاس خیلی کوچکتری نسبت به پاکت‌های پلی‌اتیلن بکار می‌روند زیرا آنها پرهزینه‌تر هستند و مقاومت کمتری برای اندازه مواد مشابه دارند. آنها از مواد محصول تجدیدپذیر و عمدتاً نشاسته ذرت و پلی‌استرهای آلیفاتیک زیستی همانند پلی‌استیک اسید (PLA) و پلی‌گلیکولیک اسید (PGA) ساخته می‌شوند. این پلاستیک‌ها کاملاً زیست‌تجزیه‌پذیر و کمپوست‌پذیر هستند و برای محیط‌زیست مضر نیستند.
سهم بازار پاکت‌های زیست‌تجزیه‌پذیر و زیستی خیلی اندک است اما در حال رشد است. پاکت‌های بر پایه نشاسته برای جمع‌آوری چمن، برگ، پسماند سگ و باقیمانده غذا جهت کمپوست‌سازی مناسب هستند اما همچنین به عنوان پاکت‌های خرید بکار می‌روند.
پاکت‌های منسوجات و پلاستیک قابل استفاده مجدد
پاکت‌های قابل استفاده مجدد در بسیاری از کشورهای اروپایی خیلی محبوب هستند. این پاکت‌ها اغلب به عنوان پاکت‌های خرید خواروبار بکار می‌روند. این پاکت‌ها از پلاستیک‌های باکیفیت یا از منسوجات طبیعی یا ترکیبی همانند پلی‌استر، پنبه یا جوت ساخته می‌شوند. این مواد در پایان طول عمر مفید خود قابل پردازش مجدد هستند اما به ماده و انرژی بیشتری برای تولید نیاز دارند.
پاکت‌های کاغذی
پاکت‌های کاغذی در ایالات متحده خیلی محبوب هستند و عموماً به عنوان پاکت‌های خرید خواربار بکار می‌روند. از آنجایی که آنها از گیاهان (سلولز) ساخته می‌شوند از این رو کاملاً زیست‌تجزیه‌پذیر، کمپوست‌پذیر و قابل بازیابی هستند. با این حال تولید پاکت‌های کاغذی به میزان آب، مواد شیمیایی و انرژی بیشتری نسبت به پاکت‌های پلاستیکی نیاز دارد. همچنین پاکت‌های کاغذی معمولاً قابلیت استفاده مجدد ندارند.
- برآورد می‌شود که حداقل ۵۰۰ میلیارد پاکت در سراسر جهان تولید شود و تنها در اتحادیه اروپا ۱۰۰ میلیارد پاکت تولید می‌شود.
- خبر جغرافیای ملی، ۲ سپتامبر ۲۰۰۳٫
- کمیسیون اروپا، بیانیه مطبوعاتی بروکسل، ۴ نوامبر ۲۰۱۳٫
- واژه‌های زیست‌تجزیه‌پذیری، زیست‌تجزیه‌پذیر و کمپوست‌پذیر اغلب به اشتباه مورداستفاده قرار می‌گیرند. استانداردهای ملی و بین‌المللی مهم برای زیست‌تجزیه‌پذیری و کمپوست‌سازی شامل استاندارد ایالات متحده ASTM D6400، ASTM D6868 و استاندارد اروپایی EN 13424 هستند.
- مصرف پاکت‌های پلاستیکی خواربار و خرید در بسیاری از کشورهای اتحادیه اروپا کاهش یافته است که به دلیل مالیات بازیابی پاکت‌های پلاستیکی است که باید توسط مصرف‌کنندگان پرداخت شود. کشورهایی که مالیات یا ممنوعیت‌هایی بر پاکت‌های پلاستیکی خواربار اعمال می‌کنند شامل آلمان، دانمارک، فرانسه، بلژیک، ایرلند، انگلیس، ولز، اسکاتلند، ایتالیا، برزیل، مکزیک و چین هستند.